HOE HOOG LEG JIJ DE LAT VOOR JEZELF EN JE PAARD? VOLG JIJ JE EIGEN WEG?
Om goed te kunnen presteren op wedstrijd moet alles voor elkaar zijn. Je moet goed fit zijn, je paard moet fit zijn, de voorbereiding moet in orde zijn en je moet de oefeningen goed beheersen. Kortom, allemaal factoren die ervoor zorgen dat de kans dat je op wedstrijd goed presteert groter maken.
Veel wedstrijdruiters werken naar een bepaald doel toe, maar voor elke combinatie is dat een ander doel. De een wil een winstpunt halen op de volgende wedstrijd, de ander wil een klasse hoger starten en weer een ander wil ervoor zorgen dat zijn paard gehoorzaam blijft tijdens de proef.
Maar er zijn ook veel ruiters die zo gedreven zijn om hun doel te halen dat ze er keihard voor werken en dat daar alles voor moet wijken. Op zich niets mis mee, maar er zijn veel doelen die niet realistisch zijn of veel te hoog gegrepen zijn. Veel ruiters leggen de lat te hoog. Er moet op een bepaalde manier gepresteerd worden terwijl zijzelf, of hun paard, daar eigenlijk nog niet klaar voor zijn. Krampachtig, dwangmatig en met veel moeite wordt geprobeerd om het doel te behalen. Het moet en het zal lukken!
Buitenwereld
Helaas brengt deze krampachtige aanpak de combinatie meestal niet verder en in sommige gevallen zorgt het juist voor een stap terug dan vooruit. Maar waarom doen we dat dan? Waarom leggen we de lat vaak zo hoog?
Een groot aantal ruiters die dit doen trekken zich, misschien onbewust, erg veel aan van wat de buitenwereld vindt en zijn daar tijdens hun training en in de proef mee bezig. Zij proberen te voldoen aan de verwachting die de buitenwereld aan hen stelt. En dat betekent onder andere dat je snel moet doorstromen naar een hogere klasse en vooraan in het klassement moet rijden.
Het gevolg is dat de kans op overvraging van je paard veel groter wordt, maar ook dat in de proef je lichaam op slot slaat omdat je geen fouten wilt maken. Kortom krampachtig houd je vast aan het beeld dat de buitenwereld van jou verwacht, of beter gezegd…..je houdt vast aan het beeld waarvan jij denkt dat de buitenwereld van jou verwacht.
Want wat zal de jury wel niet denken als het in de proef mis gaat? En…iedereen op stal moet je weer gaan uitleggen waarom het niet goed ging op wedstrijd en dat je wéér geen winstpunt hebt gereden. In de uitslagen die gepubliceerd worden staat jouw naam weer onderaan met een laag puntenaantal.
Loslaten
Als Ruiter moet je kunnen loslaten…letterlijk en figuurlijk.
Letterlijk laat je los door de teugels bij je paard te laten vieren en de (te hoge) druk van de training af te halen.
Figuurlijk laat je los door je te hoog gegrepen doel los te laten. Blijf je hart en je gevoel volgen. Deze willen vaak wat anders dan wat algemeen aanvaard wordt.
Leer je eigen pad te volgen met je paard. Niet het pad wat de buitenwereld jou ‘oplegt’ of beter gezegd wat jij jezelf door jouw idee van de buitenwereld laat opleggen. Laat het collectieve bewustzijn los en volg je eigen pad! Iedereen heeft zijn eigen pad wat bij hem en zijn paard past. Dit is weer een andere weg die Pietje met zijn Z-paard volgt. Beide paden kun je niet met elkaar vergelijken.
Met zoveel mensen en zoveel meningen is het een hele opgave om je eigen gevoel te blijven volgen. Vooral als je alle opmerkingen van anderen in je gedachten al ‘hoort’ als je in de uitslagen onderaan staat.
Blijf ondanks de meningen uit de buitenwereld bij jezelf en blijf jouw weg volgen. Leer onderweg van elkaar en inspireer elkaar. Dit moet je niet laten ontaarden in elkaar iets opleggen. Ieder heeft zijn eigen weg naar zijn doel toe.
Volg je EIGEN weg met je paard!
Stel jezelf kleine(re) en makkelijk haalbare doelen die op jou en jouw paard gericht zijn. Doelen die dicht staan bij de situatie zoals deze op dit moment is.Dit geeft je vertrouwen en zorgt ervoor dat je de lat niet te hoog legt voor jezelf.
Je kunt niet sneller dan snel gaan, dus je leg jezelf en je paard niet meer op dan jullie aankunnen op het niveau waarop je op dit moment rijdt. Het geeft ook geen fijn gevoel om op wedstrijd te gaan terwijl je eigenlijk nog niet helemaal kunt voldoen aan het niveau. Dat leidt alleen maar tot frustraties.
Zorg ervoor dat je met kleine(re) stapjes vooruitgang boekt. Je hoeft niet meteen een hele proef je paard over de rug en nageeflijk te kunnen houden. Zorg eerst dat je goed gaat zitten op je paard. Werk vervolgens aan het over de rug rijden van je paard. Doe het in de volgorde en in de snelheid die bij jullie past en nog belangrijker…..de snelheid die jullie allebei aankunnen.
Ja, Pietje met zijn Z-paard heeft een andere snelheid. Ja die gaat hard vooruit! Leuk voor hem, maar dat is zijn weg. Jij hebt de jouwe. Blijf daar aan vasthouden en maak jouw weg een mooie. Een mooie weg waarop je veel plezier met je paard beleeft en veel leert. Samen met je haalbare doelen en een training die jou hierin ondersteunt. Zo behaal je stap voor stap wat je wilt bereiken.
Denk er voor jezelf eens over na….volg ik mijn eigen weg? Of… doe ik wat anderen van mij verwachten? Paardrijden is een gevoelsport. Blijf dus je gevoel volgen om het beste uit jezelf en uit je paard te halen!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!